Fahrettin YILDIZ Vahyin Aydınlığında

Onurlu Mücadele

Her çeşit günaha fazilet, zulme de adalet gözüyle bakıldığı bir çağda yaşıyoruz. Kaba ve karanlık güçler insanları İslami değerlerden uzaklaştırıp onları sahte bir hayatın izleyicisi haline getirmek; insan da dâhil her şeyi bir fesat aleti gibi kullanmak istemektedirler. Bu durumda; İslam’ın yeniden ihyası ve mazlum insanların kurtuluşu için etkili ve onurlu bir mücadeleye girmenin gerekli olduğu aşikârdır. Çünkü İslam sonsuza kadar yürünecek bir yoldur. Böyle olmasaydı, tevhidin tarihi, zulme karşı verilmiş mücadelelerle dolu olmazdı. Bu gerçek bize, hangi çağda olursa olsun, zulme karşı çıkıp haksızlığı ortadan kaldırmak için verilen mücadelenin ne kadar anlamlı olduğu mesajını veriyor. Bu mesajı İslam’ı bir isim olarak taşıyanlar değil, onu bir hayat yolu olarak benimseyenler alabilir. İlk nesil Müslümanların kendi dönemlerinde zulme karşı verdikleri mücadeleyle, bugün dünyanın değişik bölgelerindeki mazlum milletlerin çağdaş zulme karşı verdikleri mücadele, aynı gaye içindir. Bu gaye, İslam yolunda sonsuza kadar yürümektir.

Dünyanın dört bir yanında, çekildikleri son siperlerde zulme karşı direnip ayakta kalma mücadelesi veren mazlum insanların onurlu tavırları iman şuuruyla değerlendirilirse, bu çetin ve zor dönemde mazlum milletlerin yanında yer almanın, bir mümin için terk edilmez vazife olduğu görülür. Çünkü zulme karşı mücadele, sadece zulme uğrayanların değil, onur sahibi her insanın vazgeçemeyeceği bir görevdir. Kuran, zulme uğrayanların yanında yer alıp zalimlere karşı mücadelenin bir insanlık borcu olduğunu şöyle hatırlatır :"Ey Rabbimiz, bizi halkı zulme sapmış şu kentten çıkar; katından bize bir sahip gönder, bir yardımcı yolla.” Diye yakaran mazlum ve çaresiz erkekler, kadınlar ve yavrular için savaşmıyorsunuz " Ayet, böyle bir görevden kaçmak için, hiçbir ahlaki gerekçenin bulunmadığına dikkat çekmektedir.

Sonuç olarak diyebiliriz ki, dünyanın çeşitli bölgelerinde insanlığa yönelik saldırıların sürdüğü bir gerçek. Ancak, insanlara saldıranlar, kötü emellerini gerçekleştiremeyeceklerdir. Onlar, insanların bir kısmını şehit edebilirler, ama inançlarını asla yok edemezler. Bazı insanların zaaf yüklü tavırları onlara ümit verse de zalimler, ilahi iradeye yenik düşmekten kurtulamazlar. Nitekim inançlarını aktif bir amel haline getiren mazlum milletlerin samimi gayretleri, yıkılası zulüm sistemlerinin yakın gelecekte yerle bir olacakları gerçeğini gözler önüne sermektedir.