M. Ali ÇINAR Onuncu Köy

Nedir Bu Günler

Anneler günüymüş bu gün, yani dün. Yılda bir gün mü annelerin günü? Hediyeler alınmış, hal hatır sorulmuş, nezakete bürünülmüş, eller öpülmüş, falan filan. Yapmacıklardan bir türlü kurtulamıyoruz. Anneler ellerinin öpülmesi için bu günü mü bekleyecek? Sadece anılan günlerde mi hatırlanacak anneler. Sadece bir gün için mi hep bunlar. Yaşlılar günü. Sevgililer günü. Babalar günü. Nedir Allah aşkına bunlar. Günümüzde bir çok yaşlı insan evlatları bulunduğu halde Darülacezede değil mi? Sokağa bırkaılmış anneler babalar yok mu? Yılda bir defa hatırlatırsanız sonucu da bu olur işte. Siz öğüt verenler bakalım sizlerin sonucu ne olacak? Ne ekerseniz onu biçersiniz. Merak ediyorum kimler planlamış ve düzenlemiş bu sahte günleri? Bizlere ne kazandırır, neleri kaybetmemize sebep olur. Bunları hiç düşündük mü?

Gelecek nesillere bıraktıklarımız geleceğimiz için ne fayda sağlayacağı ya da hangi sorunları meydana getirebileceğini şimdiden düşünürlerle beraber düşünmemiz gerekir diye düşünüyorum. Çünkü ortaya konulan her fiiliyat gelecek nesillerimiz için bir davranış biçimine dönüşür ve onların kaderi olur. Ben böyle gördüm dedemden, böyleydi bizim zamanımızda diyerek başlanır her söze. O halde hiçbir davranış basite alınmamalı, aksi halde gelecekte hepimizin vaz geçilmez birer davranış biçimi oluverir.

Hayatı olduğu gibi kendi akışına bırakıp sonradan da şikâyet etme hakkımız olmasa gerek. Saygı sevgi ve hoş görü içinde bir yaşam biçimi oluşturmanın yolu keşfedilirken, ahlaklı bir nesil yetişmesi içinde hiçbir gayret esirgenmemeli. Nasıl yetiştirilir isek öyle yaşarız. Nasıl yaşar isek öyle ölürüz. Nasıl ölür isek öyle diriliriz.

Kısacası ben demek istiyorum ki, Her gün anneler günü olsun. Her gün babalar günü olsun. Her gün dedeler, anneanneler, halalar, dayılar, bacılar, amcalar, komşular günü olsun. Acılar günü olmasın. Tüm canlılar günü olsun. Hepimiz aynı gezegende yaşıyoruz. Ortak özelliğimiz insan olmak. Sadece dış görünümümüzle değil, görünmeyen içimizle de…