meşk –i naz

yakama yapıştı senin özlemin t/aşıyor özgürce içimden aheste

fikrimi dağıtan biçare gülüşlerin çıkmaz sokakları
karışır rayihada meşkinde yar
şah damarımda atar sensizliğin hüzünleri

bulaşır caddelerin kaldırımlarında ayak seslerine
bekleşir kumrular gözlerimin aydınlığında
sesine eş buldu işte fırtınalar dindi

eskileri yırttım üzerime sinen hüzünlerimden
karaladım kalemimden
artık yol aldı sevda kırklandı sevinçlerim
ikram edildi ömür içinde aşk dualarda
susamışlık baş kaldırır hayalsi

misafirini ağırlamakta gün ertesine
yarınlar bilinmeyenlerin kelepçesinde dizilmişken
biz yol aldık akşamın karanlığında

ellerimiz umut
ellerimiz aydınlık
ellerimiz sevda çıkmazında kınalı

bulunamaz adımlarımın yarınları koşar
neyini gizler şakağıma sinen bendeki sende
alnıma çizilen kaderin imzası senin elinde bilesin yar
koş gel artık yakama yapışan özlemini t/aşırmadan