Vurdun, Vurgun, Sende Ben

 sen yine vurdun

yalnızlığıma

bir haşin ok gibi

mızrak gibi

dolu dizgin günahkar duygularda

zifiri karanlıklarda

ışık ararcasına

kümbetli fırtınalarda

dört duvar zindanda kalmışcasına

sert ve derinden sessiz

sana saklandığımda

düşlerinde kayboluşlarımın

zakkum kokularında aydınlık görünen

gök kubbede ezan sesinde

zamansızlıklarla yarıştı

bedenim savaşır sensizlikte

secdeye durdu bin aminde

zikir eyledi dilimdeki duada

sütunların gölgesinde

yalnızlığım

sana doğru

yakarışla karışık

ummanların derinliği çöker gibi

kum tanelerinin her birinden düştü

dizlerime umutlarım

günahla karışık aminlerde

çöl sıcağı karanlıklarım

her adımda binbir çeşit umut yüklü

saltanatın eşsiz görünüşünde

kat kat artıyor hayranlığım

girdaplarda

yaşam zincirlerimi kırsada esaretim

bin kez söylese dilim

bitti gül kokularında yüreğim taşımaz bendeki seni

aşk olsun bir ömür içinde hayat ışıklarında yanan sevdanla karışık