Emel ÇETİN
Yaremel
Al Sana Koskoca Bir İtiraf...
Kerem' e de, Aslı' ya da kıyan, sen değil miydin?
Mekanı bilinmeyen ayan, sen değil miydin?
Ta beşikten kertme ninni ile şu garibi,
Aşık kılıp ardından cayan, sen değil miydin?
Çıkar at demedin mi?
Şu baş üstü soğuk kaygıyı ve saygıyı
Kimin umurunda, böylesi rahat...
Atası iyi dövmüş ki demirini
Tembihinden kırılmaz
Tut kopçalarından miğferinin, at
İşte o zaman yaşanılası olur edeb-i hayat...
Harami de anarşist te değilim, tövbe billah
Elime tutuşturulmuş, elden evvel
Kaplama kurşun kelam, makamı segah...
Gerçi çözülmedi henüz, sözcükler mi benim
Ben mi onların sermayesiyim?
Ama ve lakin tek bildiğim,
Soğancık boşluğumda tepinen her imge
Bin başka masalından bir başka taraf...
Ne ozanım, ne şair, ne de edip ve sair!
Bin bir makamının esriğinden çaldığım
Dem vurdukça hayalden hayli yol aldığım
Bir parmak anzerine takılıp ta kaldığım
Her şiire bir yar' ından âtıfla saldığım...
İmgelerinin, kul mirasyedisiyim Kaf...
Al sana senden ırak koskoca bir itiraf...
