Savaşan mı Kazanır? Savaştıran mı?

M. Ali ÇINAR

Bu sorunun cevabını aşağı yukarı aklı başında olan her insan bilir. Bilmesine bilir de uygulamasında yanlış yapar. Küçük menfaatlerinin peşine düşer ve küçülür gider.

Eline silah tutuşturulup savaşanlar da kimi zaman ne için savaştıklarını bilmezler. Sağdan soldan toplanmış vatan ve millet duygusundan yoksun neidiğü belirsiz kişileri bir araya getirp insanlığın üzerine bela olarak gönderen güçler aslında biliniyor. Tarih boyu bu durum böyle olmuş ve olmaya da devam ediyor. Eline silah tutuşturulup masum insanların üzerine salınan bu kişiler genellikle toplumlar tarafından dışlanmış ve eğitimden yoksun olan gençlerdir. Dış dünya bu işi kendi açısından iyi kullanmaktadır. Kendi ırkından hiçbir insan yoktur savaşan. Öldüren yabacı ölen yabancı, onlar bir şey kaybetmiyor. Silah satıyor mermi satıyor. Aynı zamanda gelişmekte olan ülkeleri de böylece oyalayıp gelişmelerini engellemektedirler.

Genellikle Müslüman âleminde sürdürülen savaşların sebeplerini de iyice düşünmemiz gerekir. Son yüzyılda Osmanlının topraklarında kan ve gözyaşı hiç dinmedi. Altı yüz yıllık bir dönemin hesabı mı soruluyor bizden?

Sonuç olarak yakılan ve yıkılan yerlerdeki tahribatı da gelecekte tekrar yapılandırmak için kollarını sıvayıp müteahhitleri ni göndererek başka kazançlar elde etme hesaplarını çoktan yapmışlardır. Savaşanlar değil savaştıranlar kazanıyorlar. Birileri de onların değirmenlerine su taşıyorlar.

Kısacası; Kur’andan uzaklaşan toplumların akıbeti hüsran olacağı aşikârdır. Hakiki din insanlığı kendine getirir. Afyon din ise insanlığı kendinden geçirir.

Rabbım bizleri Sırat-i müstakimden ayırma… Âmin..