Metin GİRGİN Şehir ve İnsan

Taraklıspor nasıl kurtulur?

Malumunuz, Taraklıspor geçen sezon 1. Amatör Lige yükseldi.

Maddi ve manevi açıdan güçlü rakiplerle mücadele ediyor.

Ne mücadele ama… Beklenti çok, ama para yok.. Transfer yok, İlgi yok.. Yok oğlu yok!

Çocukluğumda Taraklıspor’un maçları bayram havasında geçerdi. Maçlar, Jandarma’nın arkasında eski okulun olduğu yerde toprak sahada oynanırdı. Tribün olmadığı için kadınlı erkekli herkes saha kenarına dizilir, ellerinde kırmızı beyazlı bayraklarla Taraklıspor’u büyük bir coşkuyla desteklerdi.

30-35 sene öncesinden bahsediyorum.

O günkü imkansızlıkların, bugünde devam ettiğini görmek inanın beni kahrediyor. Üstelik o günkü coşku ve heyecan da yok.

Dün, Taraklıspor imkansızlıklar içinde şampiyon oldu. Bugün ise değişen bir şey yok. Yine zor şartlar altında, grubundaki güçlü takımlara karşı mücadele veriyor.

Pazar günü Sapanca Kırkpınar’da Hacı Mercan-Taraklıspor maçı vardı. Hasta halimle gittim, izledim.

Çok kötü başladık. İlk yarıyı 1-0 mağlup tamamladık.

İkinci yarı mücadeleci ve galip gelmek isteyen bir Taraklı vardı. Ve bu baskı sonuç getirdi. Durumu 1-1 yaptık.

Takım ne olduysa geri çekildi. Çok büyük hatalar yaptı oyuncularımız. Maçı 3-1 kaybettik.

Şimdi… Futbolcular formsuz ve kondüsyonsuz. Çoğu idmansız. Taraklı dışında olanlar zaten idmanlara katılamıyorlar… Futbolcuların ayakta duracak halleri yok. Birkaç oyuncu dışında takım çok kötü.

Evet para yok, ama Metin Karabıyık gibi bir değer var elimizde. Tecrübeli hocamızın gayretleri ve bir kaç kişinin desteği ile takım 1. Amatöre yükseldi. Güçlü rakiplere karşı takımı hazırlıyor.

Metin Hoca yıllarını futbola adamış, bu işi iyi bilen bir futbol adamı. Profesyonel takımlarda top oynamış. Bir çok takımı çalıştırmış, bilgili, tecrübeli ve başarılı bir teknik adam.

Ne var ki; imkanlar kıt... Metin Hoca ne yapsın? Elindeki malzeme bu... Maddi sorunlar var. Takımda istediği gibi oyuncu yok. Her kafadan bir ses çıkıyor. Yönetim kendi arasında birlik sağlamış değil. Kims eelini cebine sokmuyor.

Metin Hoca'nın bedeni İzmit'te, ama ruhu Taraklı'da. Sabah akşam Taraklıspor için kafa yoruyor. Peki biz ne yapıyoruz? İdmanlara çıkmayan, disiplinsiz oyuncuları bir iki maçta iyi oynadı diye, gol attı diye şımartıyoruz.

Futbolu sadece izliyoruz, ama kendimizi teknik direktör sanıyoruz. Tribünde duydum. Şu niye kadroda değil, bu niye oynamıyor diye yorum yapıyoruz. Yıllarını futbola adamış bir adama saygısızlık yapıyoruz.

Metin Hoca'ya gibi bir değere sahip çıkmamız, ona güvenmemiz gerekir.

Kulüp Başkanı Nevzat Akay, en zor durumda elini taşın altına koymuş ve ateşten gömlek olan Taraklıspor Başkanlığına talip olmuş. Ne derdi vardı ki? Taraklıya gönül vermek, Taraklıspor'a destek vermekten başka.

Takip ediyorum, görüyorum; İzzettin Kömürcü’de yıllarını bu işe vermiş, Taraklıspor sevdalısı bir arkadaşımız.

Ama gördüğüm kadarıyla iç çekişmeler, haksız ve ağır eleştiriler yüzünden Taraklıspor’a gönül verenler küstürülmüş. Çoğu bir kenara çekilmiş, dışarıdan izliyor olup biteni.

Taraklıspor hak ettiği yerde değil. Ve Taraklıspor’a ciddi manada sahip çıkılması lazım. Takımda köklü değişikliklere gidilmesi şart.. Parasızlığa çare bulunmalı. Her kafadan ses çıkarsa, hiçbir zaman başarı elde edilmez.

Bu sene takım, Metin Hoca'nın teknik anlamdaki gayretleri ile küme düşmeden sezonu kapatır.

Yeni sezon için şimdiden altyapı oluşturmak, geleceğe yatırım yapmak gerekir.

Öncelikle stadın bitirilmesi şart.. Kendi saha ve seyirci avantıjımızı kullanmamız lazım.

Taraklıspor'u el birliği ile önümüzdeki sezona hazırlamak ve hak ettiği noktaya getirmek için önce birlik ve beraberlik içinde olmak gerekir.

Bu konuda bazı projelerim var. Bunu bir kaç kişi ile paylaştım. Nedir diye sormayın. Çünkü bunu önümüzdeki yazımda dile getireceğim. Şimdilik sevgiyle kalın.