Mustafa Özbilge Dıngılım

Ayrılık

Bir ayrılık zinciridir boynumuzda yaşam,
Dolaşır karada ve denizlerde,
Hatta gökyüzünde kanatlı bir at gibi
Yayılır dünyamızın dört bucağına kesiksiz.

Her kavuşma, gürültüsüz bir ayrılığı taşır karnında,
Zamana yürüyen bir gebedir bırakır yavrusunu,
Ne yapsak çıkılmaz sancısı içindeyiz dünyanın
Bir kere var olmakla birlikte.

İkiye ayrılıyor rasathanelerde sabah,
Önce ve sonrasıyla öğleye bağlanıyor gün,
Batmakta olan güneşe çevrilince nazar,
Herkesle çıkılan bir yolculuk oluyor.

Karada, denizde ve hatta gökyüzünde,
Kanatlı bir at gibi kıtalar içinde,
Açlığın ve sefaletin pençesinde,
İnce ince dilimliyor bütünü,
Başka bir bütüne kavuşmak için.