Nurcan BİNGÖL Yürekten Dökülen

Ben Gibi Değilim Ben

benimde yorgun yüreğim artık
ben ben gibi değilim
değiştim belki nedensiz
farkında değilim değiştiğimden
sustum bazen herkez gibi
ben gibi değil herkez

değiştim söyledim kilitli kapalı
inanmadı yorgun bitkin bana herkez

hazin oldu yüreğim
üzüntülerde kaldım herkez gibi
ben gibi değil sabır etmedi yürek
düşünmeden konuştu herkez
şaşkın bakışlar izledi yıllar yılı
ben gibi değil takipte herkez
sorgularda vakitsiz
kıskanç gözler nazarda

düşledim hayallerimde benliğimle
dokunsam gözlerim düşecek dizlerine

ben değilim anla artık
bensizlik döküldü ellerine

durmaz kirpiklerim pusulasını kaybetti
yorgun hasretinle bazen yüreğim
herkez sorsada aşk kimdir diye
yaşamaktır içinde benliğinde herkez gibi
kaybetmektir bazen gizlensede yüreğine
gitmek vardır devamını getiremesende
ben değiştim dolansada kör düğümlerde
yüreğimde gizledim herkez gibi

yaralı parçalı bulutlu fırtınalı bensizim
hüzzam duygularda ben ben değilim

ben yoruldum değiştim anla artık
sorarım gidenleri yüreğimden herkez gibi
katlanmaz sensizliğe ben ben değilim
değiştim artık karıştım hali ruhumla
benden birtek ben varım
karıştım kalabalığa herkez gibi
sevmesini öğrendiğimden sızladı
hırçın sersemlemiş yüreğim
ayrılık acısından suskunlaştı herkez gibi

ilk defa ağladı gözlerim benim için
ilk defa kıskandı yüreğim ben ben değilim değiştim işte,