Turgut Çakır İnsanlık Güneşi

Dolu

Hava karardı
Gökyüzünde gri pembe renk oluşunca
İnsanlar kaçışmaya başladı
Gök gürledi şimşek çaktı
Ve dolu yağdı
Dere yatağı taştı
Suyun yüksekliği kavakların boyunu aşınca
İnsanlar can derdine düştü

Korku bacayı sardı
Gök karardı

Dolu yağınca o geceyi hatırlarım
O karanlığı
Aşkın korktuğu o geceyi
Yalnızlığı
Ölüm meleğinin gezdiği o geceyi
Yüreklerdeki acıyı hatırlarım
 
Caddelerde dolaşan dolu
Gece yanımda yatan ölü
Avucumda aşkımın soğuk elleri
Yüreğimde dolaşan dolu
Başıma düşen misket gibi dolu
Gözlerimde kara bulut
Çaresiz göğe bakınca
Ağlayan aşk gözleri
Kalbimde akan sular

Korku bacayı sardı
Gök karardı

Dolu yağınca o geceyi hatırlarım
O karanlığı
Aşkın korktuğu o geceyi
Yalnızlığı
Ölüm meleğinin gezdiği o geceyi
Yüreklerdeki acıyı hatırlarım

Vur yüreğime dolu
Daha hızlı vur
Aşkım aşkım diye vur
Ağlayan gözlerime vur
Kızgın bakışlarınla vur
Vur başıma dolu

Caddelerde dolaşan dolu
Gece yanımda yatan ölü
Avucumda aşkımın soğuk elleri
Yüreğimde dolaşan dolu
Başıma düşen misket gibi dolu
Gözlerimde kara bulut
Çaresiz göğe bakınca
Ağlayan aşk gözleri
Kalbimde akan sular
 
Zalimin güneşi olmaz
Vur gözlerime dolu
Vurrr vurrr vurrr

Yarimi aldı ölüm meleği
Yalnızım
Cansızım
Vur başka neyim kaldı ki
Zalim dolu vurrr vurrr