Nurcan BİNGÖL Yürekten Dökülen

Sualsiz Düşler

Haykırdı nefesim son sürat

Vakit geldi belkide ömrüm kıyılarına dayandı

Kanıyor gül yaprakları derinden yüreğime kokularında

Zoraki şaşkınlığım düşlerime karıştı

Alnıma düşen ateş korlarının

Kılıfını soyuyorum mecalsiz

Tut tırnaklarımdaki izlerini soy çıkar hüzünleri

Çözgüleri çelişkide düğüm düğüm

İmzasız nadasa kalışımın

Kuyularında damıtıldım yılların bereketi eşliğinde

Tükenmeden keşfe çıktı bedenim

Benli hayallerimin uçurumlarında

Zafiyet geçirdi ayak damarlarıma değen rüzgar

Gögesine hapis yattığım mutluluğum

Kollarında enginlere savruldu

Lirik bir türküde

Olması gerektiği kadar kelebek kanadında

Uçsuz bucaksız

Şaşkın

Ürkek

Yağıyor gece yalnızlığıma dolunayda

Bir düş penceresinde bulutlu saniyelerin ekseninde

Kalakaldı evrim değiştiren ömrüm

Suskun

Oruç dilinde niyetli

Boz bulanık ebrulisi haciz edilir

Karası boyanır tuvalde fırçasız

Cesur saçlarımı dağıtırım göterişimin aya düşen şavkında...

Utangaç

Kirpiklerim damlasız güne düşer

n.altın 06/04/2011

heyecan dakikaları kovalıyor nisan ertesini sabırla...