Turgut Çakır İnsanlık Güneşi

İşi Düşen Arar Beni

Bir dostum, üstelik can kardeşimdir, uzun süredir aramıyor
Güzel günler geçirdik onunla
O günlerde her gün her sabah arardı
Evet arardı beni, çünkü sırtımdan geçinirdi
Şimdi para babası oldu, beğenmiyor beni
Varsın beğenmesin dert babası mıyım ben
Herkesin yanlışını ben mi düzelteceğim
Yine de ben onun hep yanında olurum
Farkında olmasa da en az benim kadar o da yalnız
Umarım benim kadar acı çekmez
Umarım aşkın toprağı kadar sıcaktır yüreği
Umarım yanardağ gibi parlayan gözlerinde ben varım
Eğer ben yoksam bir sızı acıtır yüreğimi
Bir dostum, üstelik can kardeşimdir, uzun süredir aramıyor
Güzel günler geçirdik onunla
Artık silindi gönül gözlerimden
Eğirdir Gölü bile erdemli, vefalı, onurlu bakıyor bana
Var oldum yeniden sabah güneşi doğunca kalbimde
Soyum, özüm, sözüm cennet kadar güzel
Her kötü günümde canıma can katan sen, can kardeşim
Yıllardır görünmez oldun, anladım ki sen de yalnız kalmışsın hayatta
Ahmakça yanmışsın ayakta
Dostum, can kardeşim bu kadar iyiyken sen
Neden savunmasız kaldın bu kadar
Küstüm otları besledin yıllardır bayırda
Yanlışları savundun hep küstahça
Yine de insanı olduğu gibi kabul et derim sana
Sakın düşmanına kızıp atlama üst kattan
Temiz, berrak bir yaşantın varken, duygularını karartmak niye
Bir yanında aşk güneşi, öte yanında küstüm otları
Aşk hedefi olmuşsun sen kurşunlara
Servetimle adam oldun biliyorsun, benim varlığım deme
Gelme yanıma artık görmek istemiyor rüzgarım seni
Taşınmaz sahte aşkın gülmesin kalbime
Eğer gelmek istiyorsan gel, kötülükten arınmış kalbinle
Mahkeme dosyasını kapata gel
Bir dostum, can kardeşim, aşkım olarak gel.