Nurcan BİNGÖL
Yürekten Dökülen
Mavi Kum
Köpük mavi dalgaların vuruşunda senin adını yazdım kimsesizliğime….
ela kirpiklerini okşarken
karanlığa bulut çizdim sessizce
ılgıt esen yağmur damlalarına sen diye seslendim
mısralarım yudumladı kalemimdeki adını
nefes nefes düştün aklıma
yanımdayken…
karaya vuran her dalgayı
engin keşfi bekleyen duygularımın sağanaklarında
çiğ damlasının yakamoza değişini sen diye kucakladım
sessizce…
soyundu gülüşlerimin mutluluk anahtarı
kare taşlarında seksek oynayan
bağ bozumu geçmişim anımsadı anlık hüzünleri
kumsalın derin akıntısında
dalga dalga…
narin ellerinin bana dokunuşunu gölgelerin oyununda yakaladım
resetledim beynimdeki her düşünceyi
geleceğe dair ne varsa askıya asdım
kuruttum duygularımı
güneşin ışıklarında
sayfa sayfa…
Köpük mavi suların alacasında ışık oynaşmasında gizledim dilime adını…
Ben artık seninle bu sahilde demir attım geleceğe…
